σταιτίας

και στατίας, ὁ, Α

(κατά τον Ησύχ.) «ἄρτου εἶδος».

[ΕΤΥΜΟΛ. < σταίς, σταιτός «ζυμάρι» + επίθημα -ίας (πρβλ. ορνιθ-ίας)].